Anneme bibuçuk ay önce çok merak ettiği facebooku öğrettim,bikaç kez teyzemle mesajlaştılar benim yakın arkadaşlarımı,kuzenlerimi bazı akrabalarımızı falan ekledik.Sonrasında ise annemin merakı ve isteği kalmadı facebooka karşı.
Ama herkese facebook bildiğinden bahseder övünerek,çünkü kendisinin bilim ve teknolojiye merakı çok ünlüdür.Beş saniyede bir smsi atabilir,sürekli arkadaşlarına çağrı yapar onlar yapınca ve smslerine cevap verilince çok sevinir.
68 yaşında ama çok seviyor cep telefonunu.Anladıki cep telefonun yerini facebook alamayacak,o sevdadan vazgeçti.Vazgeçti vazgeçmesinede,yine beni rahat bırakmıyor.
Sürekli koca bulmaya çalışıyor deliricem artık istemiyorum diyorum anlamıyor.Ben mantık evliliği yapamam aşık olmam lazım dedikçe annem ısrarla koca arama çalışmalarına devam ediyor.
Geçen gün babamın akrabalarından biriyle telefonda konuştu.Bu seferki çocuk 32 yaşında ve Bursa'da ikamet ediyormuş.Mühendislik yapıyormuş,çok çok uzaktanda akramız sayılıyormuş.Derken babamın akrabası ve annem planlarını yapmışlar,geldi bana anlatıyor,o çocukta benim gibi sürekli internetteymiş,internetten konuşacakmışız çocukla..
Baaa baaa baaa plana bak....Facebooktan birbirimize mesaj yazacakmışız.Çocuğun adını ve soyadını annem söyledi,bak bakalım beğenirsin belki dedi..Neyse bi bakayım bende gönülleri olsun diye dedim ve baktım adını soyadını yazdım,bi milyon tane aynı isimden kişi çıktı tabii..Bide dioki bulunca çocuğa mesaj yaz,nassın anan nasıl,baban nasıl,dayıngiller nassı,merhaba ben senin uzaktan akrabanmışım yazacakmışım..
Heyy Allah'ım ne yazayım anne istersen benimle evlenir misin yazayım dedim bende annem o ara sustu..
Biricit mantık evliliği yapmıcak bu böyle biline!:)
resim alıntıdır.
