Çocukluğumda Garfieldin karikatürlerini okurdum,çok gülerdim.2000li yıllarda çizgi filmleri,sinema filmleri çıktı.Onlarıda izledim.İçimdede Garfieldin o sevimliliğine karşı bir sempati oluştu.Garfıeldi çok seviyorum.Belkide size garip yada tuhaf gelebilir.Şuna bak kaç yaşına gelmiş,kalkmış bize ne anlatıyor diyebilirsiniz.Ama gerçek şu ki; o sevimliliği,tembel oluşu,yemek yemeyi çok sevmesi(özelliklede lazanya görünce dayanamayışı,en sevdiğim yemeklerden biridir.),pazartesiden nefret etmesi,uyumayı sevmesi,dırdırcı oluşu,komik oluşu,her yaramazlığının ardından aklını kullanıp kurtulmayı başarması sanki kendimle bağdaştırıyorum onu..(duyanda zeka fışkırması yaşıyorum sanacak)
O zamanlar artık nasıl bahsetmişsem,çıktığım sevgilim tamda sevgililer gününde bana çok istediğim Garfieldin oyuncağını almıştı.
Derken yine ayrıldık,neyse oda şu anda evlendi diye anlatmama gerek yok sanırım.
Ayrılmıştık ama Garfieldi cok sevdiğimden işyerimdeki masama koymuştum,vazgeçmemiştim.Tabi evlendiğini öğrendiğim anda üzülmedim,çünkü sonuçta ayrıldık mutlu oluyorsada olsun.Fakat çok sinir oldum,gözüm Garfield falan görmedi.Eve gelip odamda görmeyeceğim bir yere koydum.O işyerimden çıkıp başka bir işe geçmiştim.Masama Garfieldimi koymayı düşündüm,ama dedimki baktıkça onu hatırlatan birşeyi ne yapacaksın,sanki negatif enerji geliyordu o oyuncaktan,anneme verdim oyuncağımı üzülerek, çöpe mi atacaksın ne yapmak istiyosan yap dedim,gözüm görmesin.Annemde komşunun küçük kızına vermiş.Sanki yavrusundan ayrılan bir ceylan misaliydim ne diyorum ben yahu hergün görüpte o salak adamı mı hatırlasaydım yani?
Sonra Bakırköy'de kendime bir Garfield oyuncak buldum fakat onada kıyamadım masama koymaya.Başucumda,yatağımın kenarında duruyor.Elindede kırmızı güller çok romantik bir Garfield kendisi.İşyerim için daha ciddi,daha bi çalışkan havası verecek pozitif bir Garfield alacağım.Alacağım almasınada İstanbul il sınırları içerisinde hiçbir yerde malesefki bulamadım,facebookumdan mı,twitterlardan mı,msnlerden mi yazmadım,gitmediğim oyuncakçı mı kalmadı..Yok yok koca İstanbul'da bir Garfield yok..
İşte benim sevimli,her gece yatağımın başında beni koruyan Garfieldim
Bu seneki Tüyaptaki kitap fuarındada garfield yayınlarını buldum ve imzasını aldım.
Buda kendisi,kitabı ve imzası :)
Buda kendisi,kitabı ve imzası :)
bırak koca bulmayı,koskoca İstanbul'da bir Garfield oyuncak bulamayan Biricit Garfieldini aramaya gitti.
en üstteki resim alıntıdır