Bahçemde Yeşeren Umutlar

Küçük Mucizeler Dükkanı ve Bir Yumak Mutluluk kitaplarının yazarı Debbie Macomber'in yine bir solukta okuduğum devam kitabı Bahçemde Yeşeren Umutlar kitabında bu kez Lydia'nın arkadaslarından Susannah'ın hayatına yolculuk yapıyoruz.Susannah mutlu bir evlılığı olan,ıkı yetıskın cocuğuyla hayatına devam eden bir kadındır.Birgün annesinin rahatsızlığı ile annesine bakmak için evine gider fakat anıları cocukluğu genç kızlığı zamanında yasadığı seylerle tekrar karsılasır.

Kızdığı,kırıldığı,affedemediği ve üzüldüğü seylerle yüzleşir.Çok sürükleyici bir sekılde devam eden kitap nefes aldığımız sürece hiç birşey için geç kalmış sayılmayız cümlesini bize anlatmayı başaran,umut dolu bir kitap.Bu seferde hayat Susannah için sürprizlerle doluydu..
Kitabın son bölümünde serinin 4.kitabı Mucizeler Dükkanına Dönüş'den kısa bir bölüm konulmuş.Burada Lydia ve Susannah tanısıyorlar,yine merak ve heyecan dolu bir kitap bizleri bekliyor.Mavi Umutumada cok tesekkur ederım bu kitabı bana hediye ettiği için:)

Biricit Debbie Macomber'le tanısmayı çook istiyor.:)

Annemle Pozitifçilik Oynadık! :)

Annem geçen aksam oflayıp pufluyor bıktım hergun aynı seylerı yapmaktan dıyıp duruyordu.O ara acıktım ben dıyıp corbayı ısıttı onuda yiyo bi yandan,tvye de bakarken,offf pufff hergun aynı seyler diyip durdu.
Bende kendıne hobıler oyalanacak seyler bul anne dedım,örgü ör mesela,kitap oku.Annem bi on sene öncesinde sürekli kitap okurdu.Hemde arastırma kitaplarını cokta severdı,ama artık tv dısında baska bıseyle ılgılenmez oldu.Ayağından felclı olduğu için dısarı cıkamıyor zaten bes yıldır.Anca ben onu dısarı cıkarırsam özel taksi ile o sekılde dısarı cıkabılır,gezebılır,bastonuyla koluna gırılıp gezebılır.O yuzden genelde hep evde.Beş sene önce bel fıtığı sol ayağını felce çevirdi o yüzden böyle oldu yoksa yerınde duramayan bi yapısı vardı hep gezerdı halende gezer yanında yardımcı olacak bırı olursa.
Anne dedım bu kadar ıcın sıkılıyorsa bısey yapacağız seninle hemen gözlerini kapat dedim.O da bi yandan dediğimi yapıo bı yandan da corbasını ıcmeye devam ediyor tek gozunu de acıp,tamamen kapat hadı bak bende kapattım dedım.
Neyse gozlerımızı kapadık,denız kenarındayız yesıllıkler ıcınde,denızın dalgalarını duyuyoruz dedım,bosbos duruyomuyuz yani dedi,yok dedım sen cay bahcesınde benı beklıyorsun,bende ısyerımden cıkmısım arabamı parkedıp senın yanına gelmısım dedım,araba mı otobus neyıne yetmıyor senın? dedı gozlerınıde acıp,anne bu hayal yahu bı hayal kuruyoruz bı pozıtıflık yayıyorum su anda dedım,tabıı basladık gulmeye..:))

Yani annemle pozıtıflık yaparken bıle böyle:) Pekı dedım baska bı pozıtıflık yapalım,pozitif enerjimizi yayalım belkide olur:) yıne gozlerımızı kapayalım,bu sefer ıkı katlı dubleks hem bahcelı hemde kocaman balkonlu evımızdeyız,bahcede cıcekler var güller pembe beyaz çiçekler,balkonumuzda masamızda oturmusuz yemek yiyoruz mis gibi bir rüzgar bahcemızde ıkı ağac var kokularını bize getiriyor dedım,ee pekı nerde bu ev dedı,o hayalımızdekı semti söyledim,yine güldük:)
"insan bir düşü sevebilir mi?" diye sordu. "evet", dedim hiç düşünmeden, "bence zaten en çok onu sevebilir, bir düşü..."
peki.. ya o düş, gerçekleşirse..!:) 

Biricit derki;birgün düşlerim gerçekleşecek çünkü inanıyorum!:)
resimler alıntıdır.