Yeni Mezunların Sorunları

İstediğiniz bölümü okudunuz,artık üniversite mezunu oldunuz,kepinizi havaya attınız ve dünyaaa ben geliyorum diyerek iş hayatına baslayacaksınız..Bende mezun olduğum anda cok mutluydum,sevınclıydım..Annem benımle gurur duymustu mezunıyet törenimde..Okurken, hatta 15 yasımdan beri iş hayatına aşinaydım.5 yasımda ılkokula basladığım ıcın,erken yastada lısedeydım,okul arkadaslarım hep benden buyuktuler.Lisedeyken meslek lisesi okumustum,süper liseye puanım yettiği halde illaki muhasebe okucam ben diye diye ticaret lisesine gittim.Bütün okul hayatım boyunca tam bi inek öğrenciydim.Lise son sınıfta stajımı büyük bir firmada yaptığımda 15-16 yaslarındaydım.Mezun olduğum yıl üniversiteyi kazandım iki yıllık bir bölümü, bizim zamanımızda öss öys vardı.İstanbul dışını yazmadım,annem izin vermiyordu derken İstanbul'u tutturdum..Hem okudum hemde part-time işlerde çalıştım.Mezun olduğumda ise harika işlerin beni beklediğini sanıyordum..Öncelikle staj yaptığım devasal şirkete gittim.Aynı dönem staj yaptığımız arkadasımıda orda gördüm,hatta kendisi lise mezunu ve insan kaynaklarının asistanı olarak görevine devam ediyordu..Ben tabi üniversite mezunu olduğum için hemen beni alacaklar sanıyorum,selamlastık cv n nerde dıye sordu arkadasım,tabii o kadar biseyı bılmıyormusumkı cv mı bıle hazırlamamıstım..Kız bana yardımcı oldu o hazırladı ilk cv mi..Sonra insan kaynaklarıyla gorustum,onlar bana dört senelik mezunu olmam gerektığını,yabancı dıl bılmem gerektığını soyledıler..Kapının dıbındekı kız lıse mezunu o nasıl burda calısıyordu dıyemedım tabıı..Cunku sanırım torpılı vardı kızın...Tabıı kı hayal kırıklığımı yanıma alıp eve döndüm,gazetelere baktım,ınternetten ıs arama yenı yenı vardı,evımde bılgısayarım yoktu,ınternet kafeler artık sureklı gıttığım bı yer oldu,ama yaptığım basvurulardan haber gelmıyordu..

Haber gelen yerlerede gıdıyordum gorusmeye,deneyımım olmadığı ıcın olmuyordu,yada yolu uzaktı,ısı beğenmıyordum ben üniversite mezunuyum yıllardır sacma ıslerde calıstım artık güzel bir işim olmalı diye coğunada burun kıvırmıstım.Hatta kpss ye bile girmiştim..Orasıda olmadı,70le memur olunurken 68 almıstım..cok uzun yıllar iş aradım..dort seneliğe tamamlamaya karar verdım üniversiteyi ve bu arada artık muhasebeden ölesiye nefret ediyordum,o ben yıllarca muhasebecı olucam mali musavır olucam dıyen ınsan gıtmıstı,muhasebenın m sınden nefret eden bırı gelmıstı..Sonra bir mağazaya gectım,derken yükseldim,ordan baska bı mağazaya derken mağazacılıkla ilgili bilmediğim sey kalmadı,uzman olmustum..Ama mağazanın calısma sartları bana gore değıldı hafta sonu ızınlı olacağım işlerde calısmak ıstıyordum,genclığım bır mağazanın hos dekorasyonları,ısıklı ama ıcımı yakan alısverıs merkezlerının ıcınde tükeniyordu..

İnat ettim bu mağazacılık ortamından kurtulmak istiyorum ben dedim..Sonrasındada bir yıla yakın iş aradım,bu seferde uzun yıllar mağaza deneyımım olduğu için hep mağazalardan haber geliyordu,umudumu kesmedim,tekstil sektöründe yine mağazada yaptığım göreve eşdeğer bi pozisyonda,merkezınde iş buldum,derken birbucuk-iki yıl sonra e-ticaret sektöründe buldum kendimi...

Kısacası özetlemek gerekirse;Mezun olduktan sonra yeni mezunların yasadıkları en büyük sorun nedir? Tabiiki işsizliktir..
Okulu bitirdiniz,sıra geldi iş aramaya..Öncelikle Cvnizi hazırlamanız gerekir.Bitirdiğiniz okulları,hobılerınızı,gittiğiniz kursları belırtın..Fotoğrafınızı ekleyin cv nıze..Her yerden basvurularınızı yapın,hatta mezun olur olmaz,yada olmanıza yakın ıs aramaya baslayın.
Hayat tozpembe değil,planlarınızla hayatta basınıza gelenler hıc ummadığınız gıbı oluyor..Hangı iş olursa olsun kabul edin,en azından deneyim kazanırsınız,iş beğenmemezlik etmeyin..
Arkadaslarınıza,akrabalarınıza,çevrenize iş aradığınızı söyleyin..Bazen yakın cevrenızın referansı ıle cok guzel seyler olabılıyor..

Üniversite mezunu olmak çok güzel,ama kimseyi küçümsemeyin,burun büyüklüğü yapmayın,ben bunu yapmadım ama yapan insanlarıda cok gördüm..Ofisinizi temizleyen,cay getıren ablalar olur ya mesela onlarada iyi davranın kimsenin insan olduğunu unutmazsanız,onlarda sizi asla unutmazlar..O tekstil firmasından ayrıldığımda herkese tüm mağazalara ve merkeze aynı anda mail atmıstım..Mailden sonra telefonlarım susmadı..Herkes cok duygulanmıstı..

Veda Mailim;
"Hayatın havaya attığımız 5 topla oynanan bir oyun olduğunu düşünelim:
Bu toplar;
1. İşimiz,
2. Sevdiğimiz,
3. Sağlığımız,
4. Dostluklarımız ve
5. Benliğimizdir.
Bu 5 top içinde bir tek "işimiz" lastik bir toptur. Düşürürsek de zıplatabiliriz. Ancak diğer 4 top camdan yapılmıştır. Düşerse kırılır,yerine konulamazlar. Bunu fark etmeli ve hayatımızı bu dengeye göre kurmalıyız.Oysa hepimiz o ilk lastik topu tutabilmek uğruna diğerlerini kırıp dökmüyor muyuz?"(Can Dündar)

Sevgiler..

Kutsal bir görev sahibi öğretmenlerimiz bu konu dısındadır ve ınsallah atamaları yapılır hepsinin..

üniversiteyi okuduk ama koca bile bulamadık diyen biricit bakalım beyaz atlı prensini bulacak mı ?

resimler alıntıdır,yeni mezun yazınca bu fılm cıktı googleda,bı ızleyın bakalım guzele benzıyor..