Babalar ve Kızları Mimi

Uzun zamandır yazsam mı yazmasam mı arasında gıdıp geldığım ama bı turlu yazamadığım seylerden bahsedeceğım.
Benim babam şu an hayatta değil,15 yaşımda onu kaybettim.O yüzden 15 yıllık anılarıma sığdırdığım kadarıyla,babamı çok severdim.Bana Atatürk'ün Nutuk ısımlı eserını hedıye etmıstı ben ılkokuldayken,Atatürk'ün sevgisini aşılamıştı.Bu anımı unutmam hiç..
Her sabah işe giderken bana harclığımı bırakırdı,bayramlarda elini öperdim.Liseden mezun olmamı,üniversitede kepimi attığımda o sevincimi,ilk maaşımla ona almayı düşündüğüm hediyelerimi göremedi.Gelinlikli halimide göremeyecek,ama bi güç hissedersiniz ya bazı anlarda yanınızda,işte babam aslında o özel anlarda yanımda hissettiğim o özel güç belkide babam..O yüzden bu konuda biraz ezik olabilirim kimse kusura bakmasın yanlıs yazarsam babalarını sevmeyen insanları,onlarla tartısan kavga eden insanları anlayamıyorum,bağıslayın beni belkı kavgalarınızda haklısınızdır,ama kimse unutmasınki bi gün onlar sonsuza kadar yanınızda olmayacak ve bigün pişman olabilirsiniz onları üzdüğünüz için..
Ben üzmediğimi düşünüyorum,benim babam ideal bi babaydı.Beni hiçbir zaman dövmedi,bi kez bile tokat atmadı bana,annem terlik atardı genelde ama babam araya girerdi,korurdu beni..Çocuğuna vakıt ayırırdı,gezdırırdı,derslerıme aklı ermesede benım ıyı bı sekılde yetısmemı sağladı.Bana şerefli bi insan olmayı öğretti.Umarım onu üzecek bişey yapmamısımdır..
Bizim bı hocamızın bi sözü vardı,bu dünyada iki kişinin elini öpün sadece,anneniz ve babanız..

Herkesin babası kendine özel tabiiki herkes babasını eminimki çok seviyordur benim gibi ve her kızda babası gibi bir erkekle evlenmeyi düşünüyordur.

Biricit babası gibi bi erkekle evlenmeyi umuyor.
resım alıntıdır