Blogumu okuyan herkesin kurban bayramı mübarek olsun, mutlu bayramlar dilerim.
Hayat geçip giderken bazen en ufak şeyleri kendimize dert ettiğimizi anlıyoruz. Özellikle de sevdiğimiz insanları kaybettiğimiz zaman. Ne kadar saçma şeyleri kafamıza takıp dert ettiğimizi sevdiklerimizi kaybetmenin acısını yaşadığımızda anlıyoruz. Keşke sevdiklerimizi kaybetmeden değerlerini anlayabilsek bu bazen mümkün olmuyor. Değişen hayat şartları, sürekli çalışmak, yoğun olmak. Onlara zamanında gereken değeri verip, onları üzmesek ne kadar güzel olur değil mi? Kafamıza olur olmadık şeyleri takacağımıza, zamanın çoğu zaman boşa geçtiğini sonradan anlayacağımıza ve sevdiklerimize zaman ayıracağımıza, saçma şeylerle uğraşıyoruz çoğu zaman. Olan geçen zamana oluyor, özellikle de sevdiklerimizle beraber geçmeyen zamana. Aman biraz daha şunu yapayım sonra nasılsa orada o, yine görürüm yine konuşurum yine buluşurum diye düşünüyoruz. Oysaki ölümler ve ayrılıklar çokta uzağımızda değil. Ne zaman ne yaşayacağımızı biz bilemiyoruz. Bu yüzden fırsat buldukça değil de fırsatları biz yaratıp sevdiklerimize vakit ayıralım, yarın belki de olmaz kimbilir? Pişman olmamak için pişman olmayacağımız şekilde yaşamalıyız. İnsanlar aslında önem sıralarına göre hayatlarına devam ediyorlar. Yani onun için önemliyseniz ilk sıradasınız önemsizseniz sonraki sıralardasınızdır. Bazen sıra size hiç gelmez.. Sonrada onu kaybedince üzülürsünüz keşke ona vakit ayırsaydım önemseseydim onu dersiniz. Böyle dememek için zamanında onların yanında olmalıyız, sonra çok geç olmadan..
Sevdiklerinizin yanınızda olduğu, sizin onları hiç yalnız bırakmadığınız, birazda sizin bazı şeylere anlayış gösterebildiğiniz, karşınızdaki insanları mutlu ettiğiniz ve mutlu ettiğiniz kadar mutlu olduğunuz mutlu bayramlar.. :)
