Sinemadan çıkıp çaylarımızı da içtikten, bol bol sohbet ettikten sonra saatin kaç olduğunu unutmuş bir halde koşturarak eve dönmeye çalışırken, ilk metrobüsü kaçırdık. Akbilimi bastım arkamdan kızlar geliyorlar sandım, bir baktım hala akbil çıkarıp geçmeye çalışıyorlar.Tabii o arada ilk metrobüs gitti, arkadaşlarımın popolarını kaldırmamaları yüzünden, belki de o metrobüsün içinde beyaz atlı prensim vardı dedim arkadaşımın kız kardeşine. O da belki de herkese kapak olacak bir söz söyledi ve bu yazım böylece oluştu:) 'bizi beyaz atlı prens bulmaz, bizi bulsa bulsa beyaz çoraplı prens bulur'..
Kız haklı şimdi..:) Nerde beyaz atlı prensler? Beyaz atlı prensler mi kaldı? Nerde akli dengesi yerinde olmayan,kıyıda kenarda köşede kalmış bir arızalı var bizi buluyor,bu devirde beyaz atlı prens falan yok maalesef artık aşkı bilen, değer veren erkekler yok. Ya da beyaz atlı prens diye bize öğretilen birşey yok, evleniyorsunuz beyaz atlı prensinizle ilgili ne hayaller kuruyorsunuz, beyaz çorap yıkıyorsunuz belki de..:) Yıkamayın demiyorum, beyaz çorap giyme de demiyorum ama bir gıdım kadınına değer ver, aşka emek ver, kadınını sev diyorum be kardeşim! Azıcık romantik ol diyorum!
Yazılarını genelde pijamasıyla yazan Pijamalı Biricit; beyaz atlı prens bulamadı beyaz çoraplı prens mi bulacak acaba?
