Silmeden yazıyoruz bu mim yazımızı..
Silmeden zaten hayatıda yaşamıyor muyuz?Silgi kullanmadan yaşama sanatı, hayat değil mi?Benim ilk aklıma gelen bu oldu silmeden deyince..
Silmeden yaşıyoruz,hatalarımızla,sevaplarımızla,düşüncelerimiz değişiyor belki zamanla ama kırılan bir kalbi düzeltebiliyor muyuz?yada kırdığımız kalp eski haliyle kalıyor mu?kendinizden düşünün kalbinizi kırdı birisi,siz ona eskiden hissettiklerinizi aynı sıcaklıkta hisseder misiniz?Karsınızdaki insanda böyledir.Birini incitirseniz geri dönüşünüz yoktur..
Silmeden yaşamayız aslındada,bazı insanları silmek gerekir komple hayatımızın içinden çıkarmak gerekir..Çünkü o insanlar bize zararlıdır,kötülüğe meyillidir.Hayatımızda olmaları artık bizim için tehlikeliyse onları hayatımızdan çıkarıp silmemiz gerekir.
Sil baştan yaşamalıyız bazen..Bazen hayat öyle kötü giderki ne yapacağımızı bilemeyiz?İş hayatımız,aşk hayatımız öyle berbatlaşırki,bu durumdan kurtulmak için ya işimizden ayrılırız yada sevdiğimiz insandan..O anlarda dünya başımıza yıkılır gibi hissederiz.Depresyonlara gireriz..
Mutsuz olmaya başlarız..Ama içimizde bitmek bilmeyen bir umutla yeniden hayata başlarız,eski hayatımızı sileriz ve öylede olmalı bazen..
Silmeliyiz bütün kötü şeyleri aklımızdan,hayatımızdan,yeni bir hayata başlamalıyız belkide bembeyaz bir sayfa ile....
Biricit sil baştan başlamak gerek bazen hayatı sıfırlamak diyerek,kahve yapmaya gitti.
resim alıntıdır.
