18 Haziran 2012 Pazartesi

Bugün Neler Öğrendin? (mim)




Bugün neler öğrendin?
Aslında bunu duyunca aklıma Can Dündar'ın yazısı geldi..Hayattan neler öğrendim?Çünkü aslında öğrendiklerimiz bugünle sınırlı değilki,hergün yeni şeyler öğrenip hayatı öğreniyoruz aslında.Aklıma bi de Jackson Brown’ın ‘Şu Hayatta Neler Öğrendik Neler’  kitabı geldi.Mesela; Bir bebeğin evlilik sorunlarını çözemeyeceğimi öğrendim..Bir toplantıda zekamı ya da sohbetimi göstermek konusunda tercih yapmak gerektiğinde sohbeti seçmenin daha iyi olacağını..
Hayattan öğrendiklerimi yazarsam bu blog yetmez,peki bugün neler öğrendim?İllaki yazacağım o zaman bugünlerde öğrendiğim şeyler bunlar: :)
-İki dostumunda sevdiği insanlar uğruna neleri göze aldıklarını ve ne kadar çok sevdiklerini,benden bin kat daha sabırlı olduklarını öğrendim.Kendiminde ne kadar sabırsız,aceleci bi insan olduğumu.
-Eski komşumuzun kızının yani elimizde büyümüş bebemizin, haftaya evleneceğini,davetiyesini bugün getirdiğinde öğrendim.
-Sıcak havada üstüste çikolata yemenin insanı hem fazlaca mutlu ettiğini(yüzde eblek bi gülümseme meydana geliyor),hemde hazımsızlıktan patlayacak hale getirip baygınlıklar geçirttiğini öğrendim.
-Bu dünyada hala iyi insanlar olduğunu öğrendim( söylemem çok özel)
-'Kendimi ne kadar anlatırsam anlatayım,senin gördüğün kadarım'ı öğrendim.Bazen karşındaki insanın kapasitesine bağlı yani,anlaşılmaya çalışılmakta boş bi kere,varsın anlamasınlar ne olacakki.
-Çok üşengeç olduğumu yine öğrendim,bi haftadır facebooka doğumgünü resimleri yükleyeceğim hala yükleyeceğim:))vakit yok anacım:)
-Bide bunu öğrendim çok güldüm gerçek diolar :)
Düşük Batarya



Biricit derki; şu hayatta hergün yeni birşey öğreniyoruz,öğrenmenin sınırı yok, öğrendiklerinden ders alıp uygulamadıktan sonra öğrensen neye yarar?
resimler alıntıdır.

17 Haziran 2012 Pazar

Babamı Özledim




Babamdan iki kez bahsetmiştim..Bir mim yazısında  birde ölüm yıldönümünde..
15 yıldır ondan ayrı babalar gününü geçirdiğime alıştım sanırım ama çok özledim onu.15 yıldır arayıp sormayan babamdan olan,sözde 'öz' kardeşlerim mezarına bile gelmiyorlar.
Gelmesinler zaten kazayla karşılarız falanda......
Babamı kaybettiğimde anladımki bu dünyada ölüm var.Yani kimse bu dünyada baki değil.Komşun ölür,tanıdığın ölür o zaman anlamazsın bunu,ciğerinden birisi gittiğinde anlarsın.
Belkide hayattaki tek ezikliğim bu benim,onun olmaması yanımda,onun benim yaşadığım güzelliklerde yanımda olamaması.Belki birgün evlendiğimde onu bile görecek olmaması.
Hayatı en sevdiğiniz insanları kaybettiğiniz anda anlıyorsunuz,hayat aslında o kadar boş ki.Sevdiğiniz insanı o musalla taşında gördüğünüzde,hakkınızı helal ettiğiniz anda anlıyorsunuz ki,o bir daha geri dönmeyecek.Yeşil cenaze örtüsüne baktığınızda anlıyorsunuzki bir daha elinizi tutamayacak,sizinle konusamayacak..
Baba kelimesini ne zaman duysam,15 yıldır içim bi tuhaf olur.Bugünde babalar günü,en tuhaf günüm.Zaten bu tuhaflık bir hafta öncesinde baslıyor,babalar gününde ne alacaksınız geyiği ile..Babam hayatta olsaydı ona neler neler alırdım?
Eziğim işte ben bu konuda çok eziğim,bir mezar başına babama karanfil götürmeye ve dualar götürmeye gideceğim,çünkü elimden bişey gelmeyecek..
Sadece bugün,dün veya yarın aklımda değil,her sabah her aksam sanki o varmıs gıbı onu dusunuyorum,dua edıyorum.Kapı belki çalınır diye bakıyorum.Ama gelmeyecek biliyorum..
Bütün babaların ve gelecekte baba olacakların babalar gününü kutluyorum.Babalar sert görünürler belki ama bilinki küçük kızlarını çok severler..
Biricit babasını çok özledi..
resim alıntıdır