Blogumun okuyucularının Ramazan Bayramını kutlarım. Bir bayram daha geldi, ne elini öpeceğim bir büyüğüm var canım annem dışında, ne de gönlümü avutacak bir sevdiğim ama yine de dostlarla, akrabalarla hoşça vakit geçireceğimi umuyorum bu bayramda. Bayramlar hüzünlendiriyor beni, babamı özlüyorum, bu bayram ananemin özlemi de eklendi özlemlerimin içine.. Birtanecik anneannem olmadan yaşayacağımız ilk bayram, annem daha üzgün tabii, geçen tv de çıkan anneli bir şarkıda kendini tutamadı ve ağladı yine.. Bende odamda ağladım ona belli etmek istemesem de ananemi çok özledim.. Belki yanyana olamadık hiç bir bayramda ama sesini duymak bile o kadar iyiymiş ki şimdi anlıyorum. Nedense bir şeyin kıymetini kaybedince anlıyor insan. Bayram çocuklara aslında.. Ben en çok çocukluğumdaki bayramları özlüyorum, babamın elini öpüp harçlık vereceği zaman ki heyecanımı özlüyorum, anneannemle konuşmalarımızı özlüyorum, yaşadığım en güzel bayramlar ailemin hep bir arada olduğu bayramlardı. Belki bir gün bir aile kurduğumda o zaman severim bayramları, hüzünlenmem belki..
Herkese ailesiyle ve sevdikleriyle yaşayacağı, unutamayacağı güzellikte bayramlar dilerim, içinizdeki çocuğu, aşkı, sevgiyi, insanlığı, dostluğu kaybetmediğiniz, bol bol çikolata yediğiniz, şeker tadında ve her anın değerini bildiğiniz mutlu bayramlar..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder