Elif Şafak'ın daha öncede kitaplarını okumuştum ve beğenmiştim. Bu kitabını da büyük bir merakla aldım ve okudum. Yıllık iznimdeyken okumaya başladım, arada farklı kitapları da okuyup bitirdim fakat bitirmem bir buçuk ayı buldu. Nedeni ise bir çırpıda okuyup heyecanımı bitirmemekti. Çünkü kitabı elime her alışımda hızlıca ilerliyordum:) Konusu yine Elif Şafak'ın kitaplarında olduğu gibi ilginç bir konu. Havva'nın Üç Kızı kitabı; inançlarımızı sorguluyor, inancı ve Allah'ı. Yine kimselerin cesaret edemeyeceği bir konuyu; her açıdan da eleştiren, her açıdan da ele alan ve sizi hikaye içinde de büyük bir merakta bırakan bir kitap olmuş. Üç kadın birbirleriyle karşılaşmaları okul yıllarında oluyor, başlarına gelen olaylar hiç unutamayacakları bir hayat tecrübesine dönüşüyor. Geçmiş yıllar ve şimdiki zaman içinde geçen kitap sizi bölüm bölüm alıp o yıllara götürürken, şimdiki yaşadığımız yıla da geri dönüyor; Elif Şafak'ın kitaplarını okuduysanız diğer kitaplarında da hep böyle oluyor.
Kitapta yer alan en ilgi çekici bölümde yer alan sözlerle yazıma son veriyorum:
Ben ne annem gibi dindarım, ne babam gibi kâinatın, beş duyumla kavradığım şeylerden ibaret olduğuna kaniyim. Öyleyse ben neredeyim? Ne mutlak dindarlığa, ne de mutlak akılcılığa dahil olmak isteyenler için bir başka yaklaşım, yeni bir varoluş şekli yok mu acaba? Bir üçüncü yol mesela? Kim bilir?
Şirin, Mona ve Peri… Günahkâr, İnanan ve Şaşkın. Münkir, Mümin ve Mütereddit… Böylesine farklı üç genç kadın nasıl bir araya gelebilir? Arkadaş olabilirler mi sahi? Hatta kız kardeş?
Doğan Kitap'a ait olan bu kitabı kitapyurdu.com'dan almıştım. Ben beğendim ve güzel bir zaman geçirdim okurken.
