Kasımda aşk diye birşey yok ama aralıkta çok soğuk hava diye bir şey var diyerek yazıma başlıyorum, kar gelecekmiş yakında! Kardan da olsa adam göreceğiz bu da güzel!Sosyal mesajımı da yazımda belirttiğime göre yazıma başlayabilirim. Taksim'e hafta sonu bir sinirle, depresyonumuzdan kurtulmak için en yakın arkadasımla gitmeye karar verdik. Her yeri ıslak hamburger olarak gördüğüm nadir anlardan biriydi, çünkü Taksim'e ne zaman gitsem o ıslak hamburgerlerden yerim, her zaman şaşmaz bir kuralımdır. Ama depresyonda sanırım daha çok yiyesi geliyor insanın. Bir gün içinde depresyona girer mi insan girebiliyor, güzel baslayan bir sabah veya öğlen sonunda yine de girebiliyor insan birkaç saniye bile yetiyor. Kursa bile moral bozukluğu içinde gidip hicbirsey anlamadan hayalet gibi gittim ve geldim, kurstayken saat 3 gibi arkadasıma mesaj yazdım o da sağolsun sanırım ömürlük dostlarımdan, iş çıkışında bulustuk, moralinin en bozuk olduğu, ağlamak üzere olduğun anlarda yetişen dostlarının olması ne güzel bir şey..
İkimizde depresyondayız zaten birimiz çıkarken diğerimiz giriyoruz, nedeni ise karşımıza çıkan erkekler. Ya bir erkek neden kız arkadasıyla görüşmek istemez, zaten bir pazar izni var, hafta içi çalışmaktan çıkamıyor, cumartesi bile zar zor çıkabiliyor işten ama bir hafta görmediği kız arkadasını görmek yerine neden erkek arkadaslarıyla bulusmak ister bir erkek? Yani o kızı istemiyordur ya da hayatında baska birisi vardır.
