Seni İstemiyorum Bebeğim!

İnsan yalnız kalınca daha çok düşünüyor. Olayları.. Daha çok dışardan görebiliyor. Hayatın koşuşturmasında göremediği şeyleri ve ne isteyip ne istemediğini, yalnız kaldığında daha iyi anlıyormuş. Ben annemmiş gibi davranan arkadaşlar istemiyorum mesela etrafımda. Çünkü bir tane annem var benim, şimdi çok uzakta kalsam da ondan, bana kimse annelik taslayamaz, bu hakkı kendisinde göremez. Hele ki iyi anneymiş gibi davranıp beni yaramaz çocukmuşum, kötü kızmışım gibi ilan edemez, beni o şekilde değerlendirmeye, itham etmeye, yargılamaya çalışan insanlara hiç ihtiyacım yok hayatımda. Beni sevdiği için böyle davrandığını söyleyen insanlara gerçekten ihtiyacım yok çünkü beni gerçekten seven dostum, arkadaşım olmuş olsaydınız bana sahte annelik taslamalarınız yerine gerçek bir dost gibi davranıp, beni acılı günümde eleştirmek yerine benim yanımda olurdunuz. Her insanın hataları olabilir. Mesela ben kolay sinirlenen birisiyim ve kırılan birisiyim, bunu belli ediyor muyum çok veya gösteriyor muyum kırıldığımı? Belli etmiyorsam bazı şeyleri alttan alıyorsam, ya sabır diyerek sineye çekiyorsam bu benim salaklığımdan değil, bu sana verdiğim değerden kaynaklanıyordur. Kimsenin tribini hele hele atarını, giderini, ayarını çekecek birisi değilim ki ben gerçekten zor bir dönemden geçiyorum hala atlatmış değilim bazı şeyleri. İnsanlara hatalarını söylemeyince, göstermeyince ne de kendilerini mükemmel sanıyorlarmış!

Kaba kadınları istemiyorum hayatımda mesela. Kibar görünümlü, ağzından hiç kaba bir laf çıkmayan ama içinde kabalıktan geberecek yapıda olan, içinde bir öküz besleyen kadınları istemiyorum! Fiziken gördüğünde eli kolu rahat durmayan mesela sürekli ayağına basan, sana çarpan (seni görmüyor farkedemiyor aslında egosunu öyle bastırdığını sanıyor seni ezik görmeye çalışarak) kadınları istemiyorum hayatımda. Dışardan ne hanımefendi gibi görünen ama içerden tanındığı zaman yapmacık ve çirkef olan kadınları cidden sevmiyorum, bana çok antipatik ve itici geliyorsunuz. Sadece rol yapan yapmacık kadınlarsınız. Egonuzu bu kadar önemsemeyin bu kadar kibirli olmayın mesela çünkü hiç bir küçük dağı siz yaratmadınız ve sizde bir gün öleceksiniz, benim gibi, onun gibi, hiç birimiz bu dünyada kalmayacağız. Başka birinin yanında bana öğüt veya hayat dersi vermeye çalışan insanları sevmiyorum. Beni bozmaya çalışan; dediğim gibi ego manyaklarını, annemmiş gibi tavırlar takınanları (yani ben senin iyiliğin için diyorum aslında seviyorum seni diyen ama sevgisini hiç göstermeyen, sadece eleştiren, konuşan, sürekli kırıcı olan kişilerin sevgilerine hiç inanmıyorum) istemiyorum sizin gibi arkadaşları eksik kalsın! 



Gereksiz gereksiz konuşan kadınları sevmiyorum mesela. Sürekli seni eleştiren insanları, tamam tabii ki eleştir beni, sen biliyor musun benim yakın çok yakın olan arkadaşlarım arasındaki diyaloglarımı, sen benim dostlarımı tanıyor musun? Onlar için neler yaptığımı biliyor musun? Kalkıp beni yargılayabiliyorsun, eleştir beni evet eleştir hem de öyle eleştir ki vay be diyeyim beni çözmüş ama sen beni çözmeyi bırak sen benim nasıl bir insan, arkadaş, dost olduğumu çözmeyi bırak, sen benim davranışlarımı, sözlerimi hep yanlış algılamışsın. Sürekli ukalalık yapan, herşeyi bildiğini sanan insan hiç bir şey bilmiyordur aslında sevmiyorum işte sizi ve sizin gibi ukalaları. Ben kimseye sizin gibi saldırmıyorum, saldırmak sizin gibilere layık, benim yanımda olmak bana yardımcı olmak istiyorsanız benim üzerime gelmek yerine, benim şahsımı, karakterimi eleştirmek yerine beni yalnız bırakmamayı, yanımda olmayı seçebilirdiniz.  Benim için eğer gerçekten üzülüyorsanız, üzüldüyseniz yanımda durmamanız, beni sürekli eleştirmeniz, her hareketime bir kulp bulmanız demek değildir bu, yaş olarak benden büyük olabilirsiniz. Benim ablam olun o zaman, abla gibi davranın, abla ve kardeş olmak vardır bilir misiniz, nerden bileceksiniz sizin egonuz ancak kendinizedir. Kardeşlik vardır orda, kardeşinizi ne olursa olsun yine de seversiniz ama onu ezerek hatalarını söylemezsiniz ve asla ondan vazgeçmezsiniz değil mi? Benim uslubum değilde sizin uslubunuz sizin konuşmanız sizin davranışlarınız belki de yaralayıcıdır. Belki de bunun hiç farkında değilsinizdir sürekli kendinizi iyi ve mükemmel gördüğünüz için olabilir mi acaba? İnsanları kırmaktan ben çekinirim aslında; benim için bu değerler önemli, öyle olmasa idi, benimle küsen insanlar, dost gördüklerim, arkadaşlarım 'sen her zaman dostumsun, özel bir arkadaşımsın' demezlerdi bana barıştığımızda, yıllar sonra beni aramazlardı benimle barışmak istemezlerdi eğer ki çok kötü birisi olsaydım. Dünya kimsenin ekseninde dönmüyor bebeğim, senin ekseninde senin egonda da dönmüyor, bil istedim.. Benimle bu konuşmalardan sonra zaten kavga etme, tartışma dediklerini ve içinde ne kadar kin, nefret, kıskançlık biriktirmişsen onları bana aktardıktan sonra egonu daha fazla şişiremeyeceğim. İstemiyorum sizin gibi kadınları hayatımda. Hırsınızda başarılar diliyorum. 

Bir de ne istemiyorum biliyor musunuz? Bana yalan söyleyen dost görünümlü insanları istemiyorum. Sürekli her konuda da olabilir bu yalanlar, minik minnacıkta olabilir bu yalanlar. Ama midem bulanıyor biliyor musunuz sizin iki yüzlü olmanızdan iki yüzlü olupta beni seviyormuş gibi yapmanızdan, kendinizi kurtarmak için hep yalana başvurmanızdan gerçekten sizin gibilerden bıktım. Dürüst olmak en kolayı, ben öyle yapıyorum mesela seni seviyorsam seviyorumdur ki seni seviyordum, dostluğunu da sevmiştim, sevmeseydim seninle dost olmazdım. Ağlamazdım senin yanında, kendimi kasardım diğer insanların yanında yaptığım gibi; hatırlıyor musun aynı acılara ağladık seninle gecelerce, seni o kadar beni iyi anlıyor sandım ki gözyaşlarımı gören nadir insanlardan oldun sen. Dürüst olsaydın keşke deseydin bana ne olacaktı ki, hele ki bu yalanına doğurduğun evladını alet etmene gerek var mıydı ki? Sana çok yazık, Allah ıslah etsin demiştim ya sana. Bence ıslah olmazsın sen; çünkü sen insanlığını kaybetmiş insanlardansın. Bu çok acı benim için çünkü sana çok güvenmiştim inanmıştım inandırıcılık kabiliyetin çok yüksekti senin. Benim kadar şüpheci bir insanı bile ikna edebilmişsin demek ki yalanlarına. Sonradan olanları bilseydin, hala bu şekilde düşünür müydün acaba? Anladın sen onu..

Bir de ne istemiyorum biliyor musunuz? Menfaatçi insanları istemiyorum hayatımda. Bunu da elli kez yazmışımdır yalanı ne kadar sevmiyorsam, çıkarı için yanaşan insanları da sevmiyorum. Ben mesela inanır görünürüm biliyor musun, saf gibi inanır gibi görünürüm, inanır mıyım bir düşün. Mesela blog yazmaya başladığım 6 yıldan beri tanıdığım insanlar var benim. Her zaman görüşemesem de aramda diyalog olan insanlardır onlar. Az çok tanırım, bilirim onları, bazıları gerçekten dosttur, candır benim için, sevdiklerim vardır aralarında. Seni ise ancak çözebildim (çözenler vardı aslında da onlara inanmazdım) mesela insanlara arkadaşmış gibi yanaşıp, iyice bir kullandıktan sonra (etkinlikler yaparken, bloggerların ortamlarına girmek için) onlara tepeden bakıyorsun, onların yardımları destekleri ile kısacası onları menfaatin için yanaşıp 'aa biraz şunu biraz bunu kullanayım' diyerek kullanıyorsun ama artık kimse yemiyor bebeğim bunu da sen bil istedim.. Kullanmış olmuyorsun aslında sadece iç yüzünü görmüş oluyoruz ve gülüyorum sana, acıyorum sana. Dedikodularınızı da kimse yemiyor, hatta sizleri aslında kimse sevmiyor hepiniz bilin diye yazıyorum bunu.. Haydi hayırlı gıybetler size..

Ben; beni üzen insanları istemiyorum hayatımda, bilmem anlatabiliyor muyum?

Biricit derki;Hepiniz benim bebeklerimdiniz ama sizleri şimdi hiç istemiyorum bebeklerim..

Yasemin Kokulu Bir Hayat Bloglovin

Yasemin Kokulu Bir Hayat Facebook

Yasemin Kokulu Bir hayat Twitter
Yasemin Kokulu Bir Hayat Google

Yasemin Kokulu Bir Hayat Instagram