Annem Babamı Boşadı kitabında yazarın gerçekten başından geçen, komik ve ilginç olaylar, esprili bir dille konu edilmiş. Neslihan Kayalar'ın ilk kez bir kitabını okuyorum, son zamanlarda okuduğum kitapların yazarlarıyla yeni tanışmış olmama rağmen, akıcı, sade ve doğal bir dille yazılmış bir kitap. Anlatılan olaylara kimi zaman güleceksiniz, kimi zaman düşüneceksiniz.
Kitabın şu kısmında geçen cümleler oldukça düşündürdü beni; Mesela mutlu olmadığın bir adamla yaşıyorsun, potansiyel enerji durumundasın. Hani anlatırlar ya fizik dersinde, on metre yüksekte duran topun sahip olduğu enerji, potansiyel enerjidir, sen onu oradan atarsan potansiyel enerjisi azalırken kinetik enerjisi artar.İşte kadının mutlu olma potansiyeli var ama adamla gerçekleştiremiyor, yüzü gülmüyor, depresyonda. Kedilere sarıyor, köpeklere sarıyor, temizliğe veriyor kendini: Ev bal dök yala oluyor, işe veriyor o rapor senin bu rapor benim... Derken bir gün kadın zıplıyor yerinden; hey nereye, bu hayat benim değil mi, kukla gibi yaşıyorum, buna yaşamak denmez diyor.Bunu genelde ne zaman der biliyor musunuz? devamı kitapta yazmam :))
Dijital İşkence kısmında katıldığım nokta insanların giderek sanallaşması, mesela bir yere gidiyoruz herkes kendini facebooktan etiketliyor, buluştuğumuz sırada bile herkesin yine yüzünü göremiyoruz.
Biricit derki; umarım beyaz atlı prensim sanal ve yalan bir insan olmaz, gerçek ve net birisi olur:)
